Hij was een superieur architectuurschilder, befaamd om zijn lichtbeheersing en spectaculaire dwarsdoorzichten. Maar ook – als we zijn vroegste biograaf mogen geloven – de schrik van de kunstwereld. Met hetzelfde gemak waarmee Emanuel de Witte het binnenvallende daglicht door een kerkinterieur liet dansen, wist hij collega’s en opdrachtgevers tegen zich in het harnas te jagen. Deze maand wordt hij voor het eerst geëerd met een monografische tentoonstelling. Stedelijk Museum Alkmaar – de stad waar De Witte opgroeide en zijn schildercarrière begon – laat zijn werk in de volle breedte zien.